Wątek: The Good The Bad & The Ugly

Zainspirowany serią filmików pewnego Youtube'owego blogera postanowiłem zrobić naszą własną forumową wersję The Good The Bad & The Ugly. Opisujemy ulubioną markę (wypada znać większą część zapachów z oferty) pod kątem "Best Seller, Personal Best, Most Underrated, The Ugly." Mój typ to:

The Chanel House:

Best Seller:

Bleu de Chanel - Te perfumy sporo namieszały na rynku od czasu swojej premiery. Liczba zachwytów i komentarzy w sieci jest wielka i rośnie z dnia na dzień. Chanel tymi perfumami idealnie trafił w gusta dzisiejszego klienta.

Personal Best:

Platinum Egoiste - Bardzo dobre perfumy, zgarniają masę komplementów. Dużą zaletą jest uniwersalność. Można je nosić przez cały rok i na większość okazji. Na dzisiejszym rynku jest wiele naśladowców Platynowego, ale mimo reformułacji większość z nich nie dorasta mu do pięt.

Most Underrated:

Pour Monsieur - Myślę że data produkcji (1955r) trochę odstrasza. Nie warto się tym sugerować bo to nadal dzisiejsze i bardzo dobre klasyczne perfumy. Warto dać mu szansę, dla prawdziwego gentlemana.

The Ugly:

Allure Homme - Moim zdaniem najgorszy zapach Chanel. Bardzo proste i syntetyczne perfumy. Flankery Sport i Edition Blanche wydaję się być dużo ciekawsze i bardziej udane.

Zachęcam do opisywania swoich ulubionych marek. Pozdrawiam.

Nigdy nie zrozumiem fenomenu tego syntetycznego odświeżacza powietrza sprzedawanego za 300 złotych.

Lalique
Wyjątkowy dla mnie i wyjątkowy w ogólności. Mainstream, a zapachy mocno niekomercyjne, niepodobające się, wymagające skupienia, po prostu piękne. Do tego bardzo dobra jakość i relatywnie niewysokie ceny przeczące obiegowej opini, że dobre perfumy muszą być drogie. Zakochałem się w Lalique od pierwszego spotkania i trwa to do dziś. Perfumy mocno różnią się koncepcyjnie od tego co można powąchać na półkach drogerii, są bardzo dojrzałe, niezbyt słodkie, nieobiegowe.

Sprzedajny
Oczywiście Encre Noire. Nie znam statystyk ale niewątpliwie uchodzi za "genialny". To nie musi się przekładać na wyniki marketingowe (i podejrzewam, że szału nie ma) ale w tej kategorii wskazuje jego, bo zasługuje. Zaliczam się do tej grupy, która nie dostrzega reformulacji, a nawet w nią nie wierzy, a sama kompozycja jest mroczna, chłodna, przejmująca, dla mnie to arcydzieło.

Encre-Noire-Lalique.jpg


Mój wybór
Tutaj także byłby EN, niemniej co by się nie powielać wskażę na Lalique pour homme, czyli Lion. Kiedy powąchałem go pierwszy raz odrzucił mnie swoją klasyczną interpretacją lawendy i męskiego zapachu w ogóle. Szorstki, pylisty... po kilku podejściach zawrócił mi w głowie a flakon stanął na półce (w wersji edt, edp mnie uziemiała), podobnie zresztą jak większość Lalique.

lion.JPG


Niedoceniony
To w ogóle dość niedoceniana marka, niemniej wskazując jednego wybiorę White. To alter ego Encre, jego czyste dopełnienie. Zapach świeży ale nie tworzą tego cytrusy (pomijając delikatną cytrynkę w otwarciu), morska bryza czy detergenty, ale to czystoś szpitalnego łóżka, nieco hermetyczna woń umaglowanej pościeli, odkażonej sali... Brzmi dziwnie? Nieco ale uwerzcie, że potrafi zawładnąć sercem. Paradoks polega na tym, że także White mimo swojej pozornej komfortowości ma w sobie pierwiastek niepokoju, który sprawia, że podczas noszenia go coś "nie daje spokoju".

white.jpg


Brzydko
Najgorzej w mojej opinii z portfolio Lalique wypada Le Faune. Słodka i niekoniecznie potrzebna odpowiedź marki na wymagania rynku w tym zakresie. Nie jest zły, ale odstaje od tego do czego przyzwyczaił Lalique, zarówno klimatem jak i podejmowanym tematem i jego opracowaniem. Najmniej laliqueowy, najbardziej komercyjny i przyswajalny.

faune.jpg

pomocnikował Tapatalk

To ja pokuszę się o "prezentację" wód marki AVON
:-)
Najlepiej sprzedający się:
Nie ma tajemnicy, że jeśli chodzi o męskie wody Avonu to hitem sprzedażowym od kilku sezonów jest Full Speed. Nie do końca rozumiem dlaczego, ale często obserwuję aukcje na allegro i widzę, że ilości, jakie są tam sprzedawane przyprawiają o zawrót głowy. Kiedyś mi się bardzo podobał, ale mam wrażenie, że wersja z "kiedyś" nie jest tą samą co "dziś". Wydaje mi się, że teraz jest bardziej syntetycznie i choć nadal dominuje jałowiec i cytrusy a w bazie ciepłe, kremowe piżmo, to zapach jakby "przycichł" i "spokorniał". Choć trzyma się na skórze całkiem nieźle.
fs.jpg
Mój wybór:
Mam kilka ulubionych wód tej marki i nie wstydzę się, że je lubię. Zarówno jednak Herve Leger Homme, Christian Lacroix Nuit czy ostatnio Infinite Moment ustępują temu jedynemu, który od kilku już lat stale jest u mnie na półce. Tomorrow for Him to czekoladowo-pralinowa, "smaczna", ciepła i zmysłowa uczta dla nosa. Uwielbiam go i mam nadzieję, że pozostanie w ofercie Avonu jeszcze przez długi czas :-)
at.jpg
Najbardziej niedoceniany:
W tej kategorii "wystawię" City Rush. I dodam, że to najbardziej niedoceniany zapach Avonu przeze mnie :-) A ilekroć po niego sięgnę, łapię się na tym, że lubię, kiedy "jest na mnie" :-) Spośród avonowych nowych (hehe) wód ma też bardzo fajną projekcję i trwałość, co niestety, w przypadku tej marki to już coraz częściej rzadkość.
cr.jpg
Najgorszy:
Nie mam wątpliwości, że "zwycięzca" w tej kategorii mógł być tylko jeden. Urban Edge- śmierdziuch straszny, syntetyczny, przypominający woń spalin (a niby ma być fiołek). Zupełne nieporozumienie. I (na szczęście) nietrwały.
ue.jpg